Już wiele lat temu opracowano teorię, iż istnieje możliwość wpływu na człowieka poprzez tak zwane programowanie umysłu, które ma na celu zwiększenie zakresu jego możliwości. Nie wystarczy jednak być świadomym, że istnieje taka możliwość, ale należy również wiedzieć jakie kroki podjąć aby polepszyć jakość naszego życia.
Programowanie umysłu należy rozpocząć od pogłębienia wiedzy i nauczenia się w jaki sposób ten proces przebiega. Ponadto należy uświadomić sobie, iż nie wystarczy określenie celu jaki chcemy osiągnąć, musimy również trzymać się kilku ważnych zasad.
Pierwsza z nich dotyczy tego, aby nie skupiać się na tym, co chcemy osiągnąć, lecz na tym w jaki sposób chcemy do tego dojść. Najskuteczniejsze są bowiem wizualizacje, w których w drodze do sukcesu dostrzegamy również problemy i przeciwności, które możemy napotkać. Według przeprowadzonych przez amerykańskich naukowców badań wynika, że umysł sam będzie szukał rozwiązania nieprawidłowości aby osiągnąć cel. Przykładem może być badanie kobiet, chcących zrzucić zbędne kilogramy. Panie zostały podzielone na trzy grupy, z których pierwsza fantazjowała o swoim wyglądzie po osiągnięciu celu.
Programowanie umysłu drugiej grupy polegało na przeprowadzaniu, oprócz wyobrażeń dokonywanych przez zespół pierwszy, wizualizacji problemów, które mogą się pojawić, czyli np. urodziny mamy, na których podawane będzie wysokokaloryczne jedzenie, poza tym, zespół ten zastanawiał się nad sposobami pokonania powstałych przeciwności. Trzecia grupa została wprowadzona jako tak zwana kontrolna, a uczestniczki w ogóle nie zastanawiały się nad celem oraz środkami do jego osiągnięcia. W wyniku przeprowadzonego badania, w grupie pierwszej schudło pięć procent kobiet, w grupie drugiej o czterdzieści procent więcej, natomiast w trzeciej żadna z pań nie odnotowała spadku wagi.
Programowanie umysłu powinno skupiać się również na maksymalnym zaangażowaniu zmysłów, z których najistotniejszym jest oczywiście wzrok, wykorzystywany podczas wizualizacji. Powinniśmy skupić się również na instynkcie przetrwania, któremu od zawsze nieodzownie towarzyszy zmysł węchu. Dlatego, w trakcie wizualizacji celu, należy również wyobrazić sobie zapach, który będzie mu towarzyszył. Przykładem może być chęć zaznajomienia się z danym mężczyzną i dążenie do osiągnięcia celu, poprzez przypominanie sobie jego wyglądu, zapachu perfum, a także brzmienia jego głosu, na skutek wdrożenia zmysłu słuchu.
Programowanie umysłu powinno również opierać się na emocjach, ze względu na to, iż pozwalają nam one na lepsze zapamiętywanie zdarzeń, sytuacji, osób. Wyobrażając więc sobie dany cel, powinniśmy również przywołać emocje, które będą mu towarzyszyły, pozwoli to bowiem na zwiększenie autentyczności i wiarygodności wizualizacji. Przykładem może być poczucie radości i satysfakcji, którą będziemy odczuwać po pozytywnym zakończeniu egzaminu na prawo jazdy.
Programowanie umysłu nie kończy się na osiągnięciu celu, należy bowiem zastanowić się wówczas jak go wykorzystać, jak dalej żyć po osiągnięciu sukcesu. Przykładem jest sytuacja, w której celem było zdobycie intratnego kontraktu dla swojej firmy. Po pozytywnym zakończeniu misji, czyli namówieniu kontrahenta do podpisani umowy, wizualizujemy siebie, ubranych w elegancki strój, pachnących swoimi najlepszymi perfumami, czujemy w ręku długopis, którym podpiszemy umowę.
Ważne jest również, aby wyobrazić sobie emocje, które będą towarzyszyły sytuacji, czyli satysfakcja, ulga, ale też obawy czy podołamy nowemu wyzwaniu. Programowanie umysłu powinno skupić się również na naszym odbiorze kontrahenta, ewentualnej reakcji na jego uwagi, gratulacje, a także przemyśleniu odpowiedzi na pytania, które mogą paść. W kolejnym etapie należy zastanowić się do czego doprowadził nas osiągnięty cel, często zdarza się bowiem, że pozytywne zakończenie danej misji prowadzi do wyznaczenia nowych wyzwań, które być może będą w obecnej sytuacji prostsze do osiągnięcia.
Jak wynika z badań na programowanie umysłu należy poświęcić minimum czterdzieści dni
W tym okresie musimy intensywnie ćwiczyć opisane powyżej wizualizacje, a w konsekwencji nabierzemy nowych, korzystnych dla nas nawyków. Regularne powtarzanie ćwiczeń sprawi bowiem, że programowanie umysłu stanie się dla nas codziennością, nad którą nie będziemy się zastanawiać.
Programowanie umysłu należy do umiejętności miękkich, czyli tak zwanych kompetencji interpersonalnych i osobistych. Definiuje się je jako cechy psychofizyczne, pozwalające efektywnie organizować swoją pracę i współpracować z zespołem.
